SYSTEEMTHERAPIE

is een vorm van behandeling, die zich met name toespitst op de relaties tussen mensen. De benaming verwijst naar het gegeven dat iedereen van ons deel uitmaakt van verschillende sociale systemen, zoals bijvoorbeeld het gezin, de partner-relatie, de schoolklas, het werk of de buurt. Binnen deze systemen beïnvloeden mensen elkaar voortdurend; emoties, gedachten, verwachtingen en gedrag ontstaan in wisselwerking met anderen uit de omgeving.

In al deze interacties kan er veel misgaan, het is een complex proces waarbij allerlei problemen kunnen ontstaan. Zo kunnen er conflicten zijn tussen ouders en kind maar ook tussen ouders onderling (als het gaat om hoe het kind te benaderen bijvoorbeeld). Een kind kan angsten ontwikkelen als gevolg van een ingewikkelde echtscheidings-situatie, of problemen krijgen in het reguleren van zijn of haar boosheid. Het gezin worstelt met psychische problemen of ziekte van een gezinslid of het vormen van een nieuw samengesteld gezin. Een systeemtherapeut verschilt van een individuele therapeut omdat deze zich vooral richt op de manier waarop mensen met elkaar omgaan en communiceren, maar ook op de mogelijke invloed van omgevingsfactoren als werk, religie, cultuur, daar waar de individuele therapeut zich vooral richt op het intra-psychische deel van de client. Vaak is er ook sprake van patronen die over generaties heen zijn overgedragen; de systeemtherapeut helpt de cliënt en zijn gezin deze patronen te herkennen en te doorbreken. En zoekt naar wie betrokken kan worden om bij te dragen aan de veranderingen. Het centrale doel van systeemtherapie is het versterken van de onderlinge relaties (die vaak door langdurige stress of lijdenslast ernstig onder druk zijn komen te staan) en het samen zoeken naar oplossingen. De nadruk kan daarbij liggen op het veranderen van de omgang met elkaar (nieuwe vaardigheden in interactiepatronen) maar ook op het veranderen van de manier waarop tegen het probleem wordt aangekeken (betekenis verleggen). De systeemtherapeut heeft niet alleen oog voor de problemen, maar ook voor de veerkracht van een systeem en zal altijd zoeken naar bronnen van steun in de omgeving.

RELATIE- EN GEZINSTHERAPIE

Gezinstherapie is de meest bekende vorm van systeemtherapie, maar ouderbegeleiding, individuele systeemtherapie of systeembehandeling in groepsverband (bv in geval van vechtscheidingsproblematiek) is ook mogelijk binnen onze praktijk. Partner-relatieproblematiek zien wij niet los van de gezinsdynamiek. Dus als de partner-relatieproblemen van invloed zijn op de kinderen binnen het gezin, valt te overwegen bij ons aan te melden. Dat zal dan op naam van 1 van de kinderen gebeuren en wordt vervolgens gefinancierd vanuit de Jeugdwet. Systeemtherapie kan helpend zijn in veel situaties, als enige therapie of aanvullend of volgend op andere vormen van behandeling. ledereen heeft in zijn leven te maken met spanningen en problemen; tot op zekere hoogte is dit normaal en hoort het bij Men kan aan inzet van een systeemtherapeut denken als de problemen dusdanig lang duren of ernstig zijn, dat het gezin niet meer bij machte is deze moeilijkheden op eigen kracht te dragen. Dan kunnen er klachten van allerlei aard ontstaan, vaak in de relationele sfeer (bijvoorbeeld conflicten tussen ouders en kinderen, communicatie- problemen, moeilijkheden in de opvoeding, faseproblematiek, nieuw samengestelde gezinsproblematiek, echtscheiding). Ook kan het zo zijn dat één of meer kinderen in het gezin klachten ontwikkelen, zoals angst, somber- heid, lichamelijke klachten, schoolproblemen. Ook dan worden deze klachten beinvloed door de anderen in het systeem (en andersom ook) en kan systeemtherapie zeer helpend zijn.

WAARDEVOLLE AANVULLING

Op deze manier vormt systeembehandeling tevens een waardevolle aanvulling op behandeling binnen de jeugd-GGZ; ook bij psychiatrische problematiek is er, zowel bij kinderen als volwassenen, altijd sprake van wederzijdse beïnvloeding. Vooral als er sprake is van chronische problematiek bij één of meerdere kinderen is de behoefte aan ondersteuning bij het opnieuw met elkaar leren omgaan groot. Als de stress in een gezin te lang aanhoudt of ernstig is, kan een kind hierdoor allerlei klachten krijgen die zonder passende behandeling kunnen leiden tot de ontwikkeling van allerlei stoornissen(zoals angst, depressie, hechting). Systeembehandeling kan preventief werken en voorkomen dat de individuele kindproblematiek dusdanig ernstig wordt dat inzet van jeugd GGZ noodzakelijk is.