Suzan Jacobs

Oorspronkelijk opgeleid als psycholoog, daarna gespecialiseerd in systeemtherapie heb ik inmiddels ruime ervaring in het werken in de Specialistische jeugd –GGZ en in het Speciaal Onderwijs, cluster IV.

De gezinnen waarmee ik werk, hebben allemaal één overeenkomst: iemand (of meerdere mensen) in het gezin maakt zich zorgen. Gezamenlijk onderzoeken we waaruit die zorgen bestaan, of iedereen ze deelt, en wat de gewenste verandering inhoudt. Vanuit mijn visie ga ik daarbij altijd uit van de veranderwens van elk gezinslid. U houdt zelf de regie, bepaalt welke kant u op wilt veranderen en weet het best wat goed is voor uw gezin. Ik luister zeer precies naar de verschillende ideeën die er zijn, sta aan ieders kant en ontwikkel de juiste vertaalslag om in beweging te komen.

Werken in conflictueuze gezinssituaties is voor mij bekend terrein. Ik kijk verder dan de moeilijkheden en heb altijd aandacht voor de mens achter de problemen. Vanuit de overtuiging dat gezinsleden meer zijn dan hun problemen. Juist hun krachten en talenten kunnen ons helpen de moeilijkheden te overwinnen. 
Ook gaan we op zoek naar welke mensen jullie verder kunnen helpen om de goede weg in te slaan: het netwerk vormt een belangrijke steunpilaar tijdens de behandeling.

Marjon Heemskerk

Als ervaren familietherapeut kijk ik naar de interactiepatronen en het verhaal van het gezin en de gezins-leden. Door als familietherapeut aan te sluiten als een tijdelijke gast zie, hoor en voel ik wat er in een gezin gebeurt. Door dit bespreekbaar te maken, te toetsen, komen we in gesprek en kunnen we samen onderzoeken wat er goed werkt, wat er anders kan en hoe een gezin weer beter kan samenwerken.

In de therapie is aandacht voor de sterke kanten van het gezin, voor de veerkracht en mogelijkheden om eigen oplossingen te zoeken. Soms is het nodig om mensen van buiten het gezin hierbij te betrekken. Ik werk vaak vanuit een narratieve invalshoek. Een familietherapie-behandeling is nooit standaard, iedereen en elke relatie is anders.

Verder vind ik het belangrijk om de eigenheid van een familie te respecteren en te begrijpen en van daaruit samen aan het werk te gaan. Graag gebruik ik daarbij verschillende vormen van familietherapie, waaronder opstellingen, non-verbale technieken en spelvormen.

Natascha Vermeeren

Sinds 1999 ben ik als behandelaar werkzaam binnen de specialistische Jeugd –GGZ en in de reguliere jeugdhulpverlening.

Tijdens het werken met jongeren werd voor mij al snel het belang van het betrekken van het hele gezin bij de behandeling duidelijk en in 2005 ben ik dan ook met veel enthousiasme gestart als Functioneel Gezinstherapeut *. Mijn passie voor het werken met gezinnen heeft ertoe geleid dat ik me verder wilde ontplooien. Vervolgens heb ik dan ook de opleiding tot systeemtherapeutisch werker gevolgd en momenteel doorloop ik het opleidingstraject tot systeemtherapeut. Als gezinstherapeut vind ik het erg belangrijk om samen met het gezin een veilige sfeer te creëren waarin iedereen zich gerespecteerd voelt.

Door samen interactiepatronen in kaart te brengen en te luisteren naar ieders verhaal kunnen eventuele onderlinge verschillen en ideeën op een veilige manier blootgelegd worden en ontstaat er ruimte om (opnieuw) verbinding met elkaar te maken. Vanuit deze situatie gaan we op zoek naar de krachten en motivatiebronnen van elk gezinslid en kunnen we samen gaan kijken waar verandering wenselijk is en de onderlinge samenwerking bevorderd kan worden. FFT is een intensieve vorm van gezinstherapie die ontwikkeld is voor de behandeling van ernstige gedragsproblemen bij adolescenten.

Martijn Roomans

Een mens is een sociaal wezen. Als het beter gaat tussen mensen, gaat het beter met de mensen zelf.

Na jaren in klinische settingen binnen de LVB en gespecialiseerde jeugd-GGZ te hebben gewerkt, is mij het belang van een brede blik op problematiek helder geworden. Vanaf mijn overstap naar ambulante gezinsbehandeling en systeemtherapie ervaar ik dagelijks dat problemen zich vaak niet in mensen, maar tussen mensen vormen. In mijn gesprekken probeer ik dan ook in kaart te brengen met wie mensen relevante relaties hebben. Om verbindingen en verhalen die lastig zijn, inzichtelijk te krijgen en te herstellen. Of dat nu met school, een gezinslid, een emotie of een sociaal netwerk is. Hoewel niemand graag aanklopt voor hulp en jongeren nooit de slingers voor mij uithangen wanneer ik voor de deur sta, geven gezinnen mij terug dat ik lucht, ruimte en hoop breng in een moeilijke periode in hun leven.

Woorden die mij en mijn werkwijze typeren zijn creativiteit, out-of-the-box, onconventioneel en humoristisch. Ik ga te werk met de nodige eerbied en integriteit, aansluitend bij ieders unieke situatie. Hoewel ik met een grote diversiteit aan problematiek gewerkt heb, heeft mijn focus de afgelopen jaren gelegen op de vastlopende, zich niet begrepen of buiten de boot vallende, jongere. Vaak met een diagnose in het ASS- spectrum. Samen met hen, en hun families, weer beweging te krijgen, is een uitdaging die ik graag aanga.

Stefan Slechten

Samen leven is hard werken. Dat het goed gaat tussen gezinsleden is niet vanzelfsprekend, eerder bijzonder.

Ieder gezinslid draagt zijn eigen rugzak met levenservaring mee. Die rugzak is gevuld met de mooie en minder mooie momenten uit je eigen opvoeding, je relatie, je vriendenkring, je gezinsleven, je (school)carrière. Meestal zijn dat ervaringen die je graag deelt met anderen omdat je er trots op bent, maar soms zijn dat ervaringen die je liever voor jezelf houdt. Omdat je jezelf schaamt tegenover anderen, bang bent om boos of verdrietig te worden op de mensen van wie je houdt of omdat je de hoop op herstel of verandering verloren hebt. Het is mijn ervaring dat in ieders rugzak ook een deel van ‘de oplossing’ terug te vinden is. Om weer vooruit te kunnen met jezelf en elkaar, om weer hoop en vertrouwen in de mensen rondom je te krijgen, om je rugzak minder zwaar te laten wegen en de druk van de maatschappij te kunnen weerstaan. 

Ik heb ruime werkervaring in het werken met kinderen en jongeren en de gezinssystemen (intacte gezinnen, nieuw samengestelde gezinnen, gezinnen waarbinnen sprake is van parallel solo-ouderschap) rondom hen. Ik zou mezelf willen omschrijven als een ‘doe-therapeut’; praten doen we wanneer dat nodig is en wanneer dat helpt, maar ik gebruik ook graag andere manieren om met elkaar in contact te komen. Denk daarbij aan sport, spel, ervaringsleer of andere creatieve uitingsvormen (schilderen, tekenen, kleien, Playmobil). Ieder gezinssysteem is weer anders en vraagt dus om een unieke aanpak. Daar geloof ik oprecht in.

Wendy Demas

“It’s not what you look at that matters, it’s what you see”

Sinds 1989 werkzaam in de hulpverlening. Gestart als psychiatrisch verpleegkundige in de volwassen psychiatrie. Daarna gewerkt als SPV’er in een herstellingsoord en in de vrouwenopvang. Ondertussen volgde ik de Voortgezette Opleiding Jeugd, Gezin en Context waar ik enthousiast werd over het contextueel werken met gezinnen. Nog steeds vind ik het belangrijk om als therapeut meervoudig partijdig te zijn om zo alle gezinsleden te helpen een stem te geven binnen de therapie. Inmiddels ben ik ook opgeleid als systeemtherapeut en al weer enkele jaren werkzaam binnen de jeugd GGZ als systeemtherapeut.

Werken met gezinnen is een uitdaging, een puzzel. Ieder gezin is uniek en er zijn geen standaardantwoorden op vragen waar gezinnen mee worstelen. Samen klachten vertalen in wensen, onmogelijkheden in mogelijkheden, leren waar krachten liggen en deze vergroten, aanvaarden wat anders is verlopen dan gehoopt. Dit proces is iedere keer weer spannend en de moeite waard. Mijn kracht zit in mijn rust, geduld en doorzettingsvermogen met gezinnen, waarbij ik waar mogelijk ook een vleugje humor toevoeg. Door mijzelf te blijven ontwikkelen middels supervisie, trainingen en scholing blijf ik dit werk met jongeren en gezinnen steeds opnieuw een mooi proces vinden.

Janne Mannens

Ik voelde gewoon dat ik links wilde gaan waar al mijn opleidingsgenoten rechts gingen”

Na mijn opleiding en werkervaring tot psycholoog, gericht op kind- jeugd, heb ik gekozen met mijn gevoel tot wat mij inspireert. Ik heb mijn hart gevolgd en heb de kans gekregen om binnen praktijk GiB aan de slag te gaan als systeemtherapeut. Hier heb ik mijn ‘carrièrethuis’ gevonden: een baan die aanvoelt als een thuis. Ik voel mij vrij om te ontwikkelen op een manier die mij past. Dit gevoel van vrijheid en mezelf zijn neem ik mee in het werk met de gezinnen. Gedurende mijn werkzaamheden vind ik het van belang dat het gezin de vrijheid voelt om ‘hun verhaal’ te vertellen op een wijze die bij hen past.

In de therapie krijgen de gezinsleden de ruimte om hun verhaal te vertellen, zodat zij zich vertrouwd en gehoord voelen. Samen zullen we onderzoeken hoe we een eventuele vicieuze cirkel kunnen doorbreken, zodat groei binnen de ontwikkeling van elk uniek systeem mogelijk wordt gemaakt. Het mooiste aan het proces vind ik het moment waarop het systeem in staat is om hun positieve eigenschappen en sterke kanten in te zetten, daarmee gewenst effect bereiken en dit zelf ook zo ervaren. Wanneer de ‘ik’ verandert in ‘wij’. Dit biedt de mogelijkheid om als gezin samen verder te kunnen.

Vera Kinne

Na jaren gewerkt te hebben binnen de specialistische jeugd GGZ, heb ik heel bewust de keuze gemaakt om me volledig te richten op systeemtherapie, omdat ik ervan overtuigd ben zo meer recht te doen aan de vraag van jongeren en ouders. Middels systeemtherapie ligt de aandacht namelijk op gezinsinteracties en patronen die in het gezin zijn ontstaan en ligt niet slechts de focus op losstaand probleemgedrag.
Ik hecht veel waarde aan de ontmoeting met een gezin en maak op respectvolle wijze contact, van mens tot mens. Ik heb oog voor zowel pijn, zorgen en aarzelingen om in therapie te gaan als de veerkracht die mensen overeind houdt. Ik streef naar een gelijkwaardige samenwerking. Er is een wederzijdse klik nodig om tot een goede samenwerking te komen en op veilige manier je verhaal te kunnen doen.
Ieder gezinslid kan een eigen versie van het verhaal hebben. Er zijn ervaringen die worden gedeeld en ervaringen die slechts tot de gezinsleden afzonderlijk behoren. We proberen te begrijpen, waarom het gaat zoals het nu gaat.
Samen met het gezin probeer ik een context te creëren waarin gezinsleden elkaar beter kunnen begrijpen en naast de probleemverhalen ook andere, rijkere verhalen een plek krijgen. We gaan op zoek naar mogelijkheden om minder helpende manieren van omgaan met elkaar te verminderen, door de sterke kanten en de mogelijkheden binnen het gezin te benutten en uit te breiden.

 

Martine Savelberg

“You’ve always had the power my dear, you just had to learn it yourself”,

zegt Glinda, de goede heks, aan het einde van de film ‘The Wizard of Oz’ tegen Dorothy. Dit motto past zowel bij mijn manier van werken als bij mijn eigen ontwikkeling als therapeut.

Na een lange zoektocht vol avonturen naar de tovenaar van Oz, blijken Dorothy en haar metgezellen deze tovenaar helemaal niet nodig te hebben om hun problemen op te lossen. Ieder van hen draagt de oplossing allang in zichzelf mee, leert Glinda hen. En dit is precies wat ik de gezinnen ook mee wil geven. Ik loop samen met het gezin een stukje mee op hun levenspad, hun eigen ‘yellow brick road’. Samen kijken we terug naar de weg die al is afgelegd, de hindernissen die zijn overwonnen, de ontmoetingen onderweg en de eigen, unieke verhalen die zo zijn ontstaan. En in deze verhalen schuilt vaak het antwoord op de hulpvraag van het gezin, de eigen kracht. Hierbij maak ik gebruik van gezinsopstellingen (‘Een taal erbij’) maar ook van metaforen, films, verhalen, brieven of prentenboeken om zo ouders en kinderen te helpen op een andere, vaak mildere, manier te kijken naar zichzelf en naar de ander.

Net als Dorothy heb ik een hele tocht achter de rug om de therapeut te worden die ik nu ben: Van orthopedagoog naar systeemtherapeut. Na jarenlang in de specialistische jeugdGGZ  gewerkt te hebben, merkte ik dat mijn manier van werken met gezinnen en kijken naar mensen, open en zonder oordeel, niet meer goed te verenigen was met het diagnosedenken binnen de GGZ.  Binnen Praktijk GiB ontmoette ik vervolgens mijn eigen Glinda’s en voel ik de vrijheid om vanuit mijn eigen kracht samen met gezinnen op avontuur te gaan, op zoek naar hun eigen kracht.